
مشخصات فیزیکی و شیمیایی
ویسکوزیته
این پارامتر نشان دهنده میزان مقاومت روان کننده در برابر جاری شدن است. ویسکوزیته به اصطکاک داخلی نیز شناخته میشود و یکی از مهمترین ویژگیهایی است که در زمان ارزیابی روان کارها و تعیین ویژگیهایی چون گرید روان کننده و مناسب بودن آن، در نظر گرفته میشود.
روان کنندههایی که ویسکوزیته بالا دارند مقاومت بالاتری در برابر جاری شدن دارند. برای روانکاری موتورهای سنگین یا تجهیزات صنعتی پالایشگاهها یا کارخانههای تولید فرآوردههای غذایی عموماً روان کننده با ویسکوزیته بالا مورد استفاده قرار میگیرد تا در فشار بالا مقاومت خوبی داشته باشد.
پایداری شیمیایی
پایداری شیمیایی در حقیقت مدت زمانی است که عامل شیمیایی میتواند تأثیر خود را در منطقه عملیاتی نشان دهد. روغنهای روانکاری که دارای پایداری خوبی هستند نباید در معرض اکسیداسیون، کربن شدن و یا هر نوع واکنش نامطلوبی که اکسیژن در آن دخیل است، قرار گیرد.
محتوای گوگرد
محتوای گوگرد در روان کنندهها یک ویژگی مهم است که در هنگام خرید گریس باید به آن توجه کرد. این ماده شیمیایی اگر که مقدار مناسب به برخی از روغنها اضافه شود برای بهبود قابلیت روانکاری مناسب خواهد بود.
گرانش API
گرانش API چگالی یک روان کننده را بر اساس سبک یا سنگین بودن محصول در مقایسه با آب اندازهگیری میکند. روان کنندههایی که دارای گرانش API کمتر از 10 هستند، روان کننده سنگین و روان کنندههایی با API بالاتر از 10 سبک شناخته میشوند.
امولسیون پذیری
امولسیون توانایی یک روان کننده برای جدا شدن از آب را نشان میدهد. عموماً روغنهایی که دارای قابلیت امولسیون بالا هستند ترجیح داده میشوند چرا که آب میتواند خواص روان کنندگی یک محصول را به خطر اندازد.